Wie Wageningen zegt, zegt Wageningen University: bijna in één adem. Dat is niet erg, ook de Stadspartij is trots op ‘onze’ universiteit. Toch ziet het verhaal van de stad en de universiteit er heel anders uit dan 30 jaar geleden. Toen fietsten studenten elke dag van hot naar her. College op de berg, lunch in de stad, door naar het Zodiac-gebouw en ‘s avonds voor het eten nog een drankje op de Markt. Het leven van een student was echt leven in Wageningen. De stad en haar universiteit waren één. Nu woont de student op de campus, studeert op de campus, eet op de campus en doet een drankje op de campus. Er is nauwelijks nog iets Wagenings aan. Opnieuw staat de bouw voor studentenhuisvesting gepland op de campus, ter vervanging van huisvesting op de Haarweg. Nog meer studenten verhuizen naar de noordkant van Wageningen. Weg van de ondernemers, weg van de stad, weg van de connectie. Studenten zijn een belangrijk onderdeel van het karakter van Wageningen. De Stadspartij vindt het jammer dan we in die zin uit elkaar groeien. We hadden liever gehad dat faciliteiten meer geïntegreerd zouden worden met de stad, met de ondernemers. Zodat de universiteit echt Wagenings is en niet toevallig op Wagenings grondgebied staat. Dan heb je ook geen poort naar de stad nodig, dan maak je samen de stad.
